KÖYDE ÇÖP OLMAZ

Köy yaşamında israf ve atık kavramları neredeyse yoktur. Her şey doğaya saygı ve sürdürülebilirlik anlayışıyla yeniden kullanılır ve değerlendirilir. Yemekler asla artmaz; artarsa köpekler ve diğer hayvanlar için bir besin kaynağı olur. Bu yaklaşım, hem doğal kaynakların korunmasını hem de hayvanların beslenmesini sağlar.

Meyve ve sebze kabukları, küçükbaş ve büyükbaş hayvanlarla tavuklar tarafından tüketilir. Bu döngü, organik atıkların minimuma indirilmesini ve geri dönüşümünü sağlar. Kıyafetler aileler arasında dolaşır ve tekrar tekrar kullanılır. Kullanılamayacak kadar eskiyen tekstil ürünleri, minder veya örtü olarak yeniden değerlendirilir.

Sert kabuklar, kağıt ve mukavva ambalajlar ocakta yakılarak enerji elde edilir. Gazete ve dergiler, dolap ve raf altlarına serildikten sonra ocakta odun tutuşturmak için kullanılır. Parlak ve eğlenceli olanları, defter kaplamak veya oyun oynamak için kullanılır. Böylece her materyal, birden fazla amaçla değerlendirilir.

Plastik ambalajların geniş olanları saksı olurken, dar olanları çeşitli sıvılar için taşıma ve saklama kabına dönüşür. Metal ambalaj ve kutular ise kesilerek plakalar halinde çatılara kaplama veya bağlara oluk yapılır. Bu yöntemle metal atıklar yeniden kullanılır ve uzun ömürlü hale getirilir.

Şekilsiz ve biçimsiz atıklar bile bağlarda şahane korkuluklar olarak değerlendirilir. Bu şekilde köyde gerçekten atık oluşturacak hiçbir şey kalmaz. Köyde yemek artmaz, hiçbir şey artmaz, artırılmaz. Köyde çöp olmaz.

Köylülerin doğaya olan saygısı ve geri dönüşüme olan katkısı, ellerindeki malzemeyi sürdürülebilir şekilde değerlendirme bakış açısıyla mümkündür. Bu anlayış, modern dünyaya da örnek olacak bir doğa ve çevre bilinci ile yaşam biçimi sunar.

Köylüler, her şeyi değerlendirerek sürdürülebilir bir yaşam tarzını benimserler. Doğal kaynakları koruma, israfı önleme ve doğayla uyum içinde yaşama felsefesi, köy hayatının vazgeçilmezlerindendir. Bu yaşam tarzı, doğaya olan saygının ve geri dönüşüm bilincinin en güzel örneklerinden biridir.

Köyde, doğanın döngüsüyle uyumlu yaşayan insanlar, her şeyi doğanın bir parçası olarak kabul eder ve bu anlayışla hareket ederler. Bu yaşam tarzı, doğayı koruma ve sürdürülebilirlik açısından modern dünyaya ilham verecek bir felsefedir.