Ulus Dağı’nda Bir Gezgin

Balıkesir’in güneyinde kalan Ulus Dağı doğudan batıya doğru Dibekli Tepesi (1648 m.), Kurtyile Tepesi (1511 m.), Tuzla Tepesi (1103 m.), Kepez Tepesi (1271 m.) belli başlı yükseklikleridir.

Muhtelif tepelerinde bulunan antik döneme ait tapınak, Bizans dönemine ait dini yapılar, taşlardaki Oğuz Boy damgalarını hatırlatan işaretler, yerli rumlarca çalıştırılan bıçkıları ve İstiklâl Harbi’nde Kuvay-ı Milliye müfrezelerini bağrında barındıran Arpabeli Kalesi, Evlek Kaya, Eğlence ve Çanacık Pınarı ile tarihe uzanır.

1942’de çıkan büyük bir yangın üzerine önce Dübekli’ye, sonraları ise Çalıdoğrusu ve İmroz (Rüzgârlı Tepe) tepelerine yangın gözetleme kuleleri kurulmuştur. Pek çok yerine orman yolu ile ulaşılabilinir.

Dağda ve eteklerinde Demirci Kaymakamı, Akıncılar Reisi, İbrahim Ethem Akıncı’nın “Namlarıyla Ab-ı Hayat denilmeğe seza” dediği Altınoluk Çeşmesi, Gürlek ve Çamurcuk Çeşmeleri, Suçıktığı Çeşmesi vardır. Arpabeli, Çamurcuk, Başalanı, Çalıca ve Gevrin Yaylaları pek güzeldir. Özellikle Ulus Dağı’nın en yüksek yerlerinde bulunan, birde Akdağ’dan getirilen sarı renkli, hoş kokulu “YÂREN ÇİÇEĞİ” pek meşhurdur. Civarındaki bütün köy delikanlılarının, şapkalarının kenarlarında bulunur.

Alçak düzlüklerde ve yamaçlarında murt, palamut meşesi, kekik (cystus), adaçayı (boşyaprağı) ve kızılçam (pinus ibrutia) bulunur. Daha yukarılarda ise ıhlamur, kestane, kızılağaç, kavak, kayın, gürgen ve karaçam (pinus nigra) bulunur. Av hayvanı olarak keklik, bıldırcın, üveyik, tavşan, yaban domuzu, kurt, geyik ve tilki bulunur. Ayı nesli tükenmek üzeredir. Atmaca, şahin, kara kuzgun nesli azalan diğer av hayvanlarıdır. Tavşancıl, akbaba (akdede) ve bir zamanlar çobanların kanat kemiklerinden “Yandüdük” yaptıkları kartal ve nurukuşu ise görülmez olmuştur.

Hâlbuki bundan 380 sene kadar önce İstanbul’dan Bigadiç kadısına gönderilen bir fermanda “Okuf nâm karye sakinlerinden Musa bin Mustafa nam kimesne zikrolunan kadılıklarda vaki kûhiden ve bâziden olup iltizâma dâhil olmayan yerlerden mîrî içün sayd ü şikâr olunugelen vaşak ve zerdevâ ve sansar ve kurd ve dilkü ve ayu ve ahûların sayd eyleyüp postların ve ahû basdırmasın…” denilmektedir.